ذخیره گاههای جنگلی گلستان گنجینه ای از ذخایر ژنتیک گونه های نادر و کمیاب ایران و جهان بوده که نیاز به توجه و حمایت ویژه ای دارند.

به گزارش  شمال نیوز به نقل از مهر ، وجود 13 ذخیرگاه جنگلی با حدود 9 گونه درختی نادر و کمیاب، لزوم تدوین برنامه جامع و اصولی برای حفظ این ذخایر ژنتیک را طلب می کند.

ذخیره گاه های جنگلی گلستان که بخشی از جنگلهای هیرکانی و با ارزش خزری را تشکیل می دهند از گونه های نادر و در معرض حمایت تشکیل شده که می تواند در توسعه و حفاظت از جنگل های روبه نابودی شمال نقش ارزنده ای ایفاء کند.

زربین، شمشاد، سرخدار، آزاد، داغداغان، راش، عناب و .. از جمله ذخیره گاههای استان گلستان بوده که علاوه بر گنجیه ژنتیک، چشم انداز زیبایی فراروی دیدگان هر طبیعت گرد و گردشگر ترسیم کرده است.

از مجموع گونه های درختی موجود در ذخیرگاه های جنگلی گلستان، چهار گونه ارس، سرخدار، سرونوش و زربین بومی استان است و قدمت برخی از گونه های ذخیرگاهی گلستان به بیش از چهار هزار سال برمی گردد و علاوه بر دیرزی بودن از نظر گیاهی و دارویی نیز با اهمیت است.

وسعت ذخیرگاه های جنگلی استان سه هزار و 200 هکتار است

ذخیره گاه جنگلی سرنوش فاضل آباد، پسته قازانقایه، زربین رامیان، چشمه بلبل بندرگز، سرخدار افراتخته، زربین سرخدار افراتخته، زربین زرین گل، سرخدار پون آرام، آزاد دلند، عناب مینودشت، راش قوزلق و داغداغان یاغو از جمله ذخیره گاه های جنگلی استان گلستان است.

رئیس اداره جنگل کاری و پارکهای اداره کل منابع طبیعی گلستان در این زمینه گفت: ذخیره گاه های جنگلی به عنوان بانک ژن و گنجینه های ژنتیک بوده که نیازمند حفاظت و حمایت جامع است.

علی ناصری در گفتگو با خبرنگار مهر در گرگان افزود: گونه های موجود در این ذخیره گاه ها بازمانده های دوران جند هزار ساله بوده که از نظر ژنتیک و دارویی حائز اهمیت است.

وی خاطرنشان کرد: این گونه ها دارای صفات با ارزشی است که حفاظت آب و خاک و ذخیره های جنگلی اهمیت فراوان دارد و برای توسعه کشت آن باید برنامه ریزی شود.

به گفته ناصری، برخی از گونه ها مانند ارس در مناطق بالادست و صخره ای قابلیت کشت دارند و می تواند در حفظ پوشش گیاهی و جلوگیری از فرسایش موثر باشند. برخی از گونه ها نیز که در ذخیره گاههای جنگلی استان وجود دارند مانند سرخدار از گونه های در حال انقراض هستند که دارای ارزش فراوان هستند.

رئیس اداره جنگل کاری و پارکهای اداره کل منابع طبیعی گلستان به خاصیت دارویی این گونه های جنگلی اشاره و اضافه کرد: به عنوان نمونه از برگهای سرخدار دارویی به نام " تاکسول" به دست می آید که در درمان سرطان کاربرد دارد.

وی یادآور شد: متاسفانه فرهنگ استفاده و کاربرد دارویی این گونه های ذخیرگاهها شناخته شده نیست و مردم با خاصیت آن آشنا نیستند و رویشگاه برخی از این گونه های درختی کمیاب و نادر در ارتفاعات بالادست است و برخی گونه ها مانند زربین در پائین دست در ارتفاع حدود 400 تا 500 متری رویش دارند.

این مسئول منابع طبیعی گلستان افزود: نیاز است تا مردم با خاصیت این گونه های نادر و کمیاب آشنا شوند و خود در حفاظت آن تلاش و برنامه ریزی کنند.

وی با اشاره به فرسایش خاک در استان گفت: سالانه حدود 20 تن در هکتار با فرسایش خاک مواجه هستیم که برای جلوگیری از آن باید به توسعه پوشش گیاهی و سطح سبز توجه شود.

رئیس اداره جنگل کاری و پارکهای اداره منابع طبیعی گلستان گفت: تولید هر سانتی متر خاک حدود یکصد سال زمان می برد و با توسعه هر هکتار پوشش گیاهی می توان در حفاظت از آب و خاک تلاش کرد.

وی با اشاره به اینکه بیکاری از دیگر دغده های موجود در هر منطقه است، عنوان کرد: اکنون در طرحهای جنگل کاری، مراقبت، تولید نهال و پارکهای استان 600 هزار نفر روز در سال مشغول کار هستند.

ناصری بیان داشت: در جنگل کاری هر هکتار 90 نفر مشغول کار هستند که می تواند در توسعه اشتغال و رفع بیکاری حائز اهمیت باشد.

رئیس اداره جنگل کاری و پارکهای اداره کل منابع طبیعی گلستان گفت: تاکنون 70 هزار هکتار جنگل کاری در این استان به صورت دست کاشت انجام شده است و افزایش سطح جنگل کاری در راستای غنی سازی جنگلها صورت گرفته است و در حفاظت خاک موثر است.

وی اظهار داشت: سال گذشته سه میلیارد ریال برای سه پارک جنگلی قرق، النگ دره و دلند در استان هزینه شد و این استان از نظر جنگل کاری رتبه برتر در کشور دارد.

وی خاطرنشان کرد: حفظ منابع آب و خاک و بهره برداری صحیح از این منابع حیاتی با توجه به افزایش روزافزون جمعیت در کشور و تامین غذا بیش از پیش دارای اهمیت است.

به گفته ناصری، اولین کار برای حفاظت و بهره برداری از این منابع حیاتی، مطالعه و برنامه ریزی و اجرای طرحهای آبخیزداری است و اجرای این طرحها منجر به بهره بردای صحیح از منابع تجدید شونده می شود.

به گزارش خبرنگار مهر، کشور ما جزو مناطق خشک بوده و هر سال بیش از دو میلیارد تن خاک حاصلخیز بر اثر فرسایش خاک در آن جابجا می شود، از این رو توجه بیشتر به حفظ گونه های جنگلی و ذخیره گاهها نیاز است همچنین سیلابهای مخرب هر سال خسارتهای فراوان مالی و جانی برکشور و استان تحمیل می کند که مبارزه با این روند، توجه خاص به پوشش گیاهی، مدیریت منابع آب و خاک، حفاظت خاک و آبخیزداری را می طلبد.